چه عواملی ممکن است انتخاب یک ماده قفس خاص و روش روغن کاری را برای یاطاقان توپ شیار عمیق سری 6900 تعیین کند؟

دمای محیط عملیاتی 6900 سری یاتاقان توپ عمیق شیار برای انتخاب مواد قفس بسیار مهم است. به عنوان مثال ، قفس های برنجی به دلیل پایداری و استحکام حرارتی خوب ، به طور کلی برای محیط هایی با دامنه دما گسترده مناسب هستند. قفس های نایلونی برای دامنه دمای پایین تر مناسب هستند و دارای وزن سبک و مقاومت در برابر خوردگی خوب هستند.
قفس نیاز به قدرت کافی ، مقاومت در برابر سایش و سختی تأثیر دارد. قفس های فلزی ، مانند فولاد و برنج ، به طور کلی از استحکام و سختی بالایی برخوردار هستند و می توانند در برابر فشارهای مکانیکی بزرگی مقاومت کنند. مواد غیر فلزی مانند نایلون ممکن است دارای خاصیت ارتجاعی و مقاومت در برابر خستگی باشند و برای کاربردهایی که به وزن سبک نیاز دارند مناسب هستند.
ماده قفس باید با روان کننده مورد استفاده سازگار باشد. روان کننده های مختلف ممکن است حاوی مواد افزودنی مختلفی باشند که ممکن است مواد قفس خاصی را خراب یا تخریب کنند. بنابراین ، هنگام انتخاب ماده قفس ، لازم است سازگاری آن با روان کننده در نظر گرفته شده را درک کنید. در برخی از محیط های خاص کار ، مانند محیط های خورنده یا شرایط خلاء ، لازم است یک ماده قفس با خصوصیات خاص را انتخاب کنید. به عنوان مثال ، مواد با کارایی بالا مانند پلی اتاترکتون و پلی تترا فلورو اتیلن مقاومت در برابر خوردگی خوبی دارند و برای محیط های خورنده مناسب هستند.
انتخاب مواد قفس همچنین باید هزینه و کارآیی تولید را در نظر بگیرد. قفس های فلزی معمولاً هزینه اولیه بالاتری دارند ، اما ممکن است عمر خدمات طولانی تری داشته و هزینه های نگهداری کمتری داشته باشد. قفس های غیر فلزی ممکن است هزینه اولیه کمتری داشته باشند ، اما ممکن است نیاز به تعویض مکرر داشته باشد.
سرعت بلبرینگ یکی از عوامل اصلی در انتخاب روش روغن کاری است. یاتاقان های پر سرعت نیاز به اتلاف گرما و اثرات روغن کاری بهتر دارند ، بنابراین معمولاً از روش های روغن کاری روغن مانند روغن کاری گردش خون یا روغن کاری تزریق روغن استفاده می شود. این روشهای روغن کاری می تواند تأمین مداوم روغن روغن کاری و کنترل دما را فراهم کند تا از پایداری و عمر بلبرینگ در سرعت بالا اطمینان حاصل شود.
یاتاقان هایی که دارای بارهای سنگین هستند برای کاهش اصطکاک و سایش به روغن کاری قوی تر نیاز دارند. بنابراین ، برای یاتاقان های سنگین ، سیستم های روانکاری گردش خون یا روغن کاری تزریق روغن گزینه های مناسب تری هستند. این روشهای روغن کاری می توانند فشار روغن و جریان روغن کاری بالاتر را برای اطمینان از عملکرد پایدار یاتاقان ها در شرایط بار سنگین فراهم کنند.
دمای محیط کار نیز تأثیر مهمی در انتخاب روش روغن کاری دارد. روغن کاری روغن عملکردی خودآزمایی دارد و می تواند در محیط های با درجه حرارت بالا ، اتلاف گرمای بهتری را فراهم کند. بنابراین ، در محیط های درجه حرارت بالا ، روغن کاری روغن یک انتخاب مناسب تر است. روغن کاری گریس دارای خواص آب بندی و ضد فولینگ بهتری است و می تواند از خرابی روغن کاری ناشی از افزایش دما تا حدی جلوگیری کند.
در محیط های گرد و غبار یا سخت ، روغن کاری گریس می تواند بهتر از ورود ناخالصی ها به بلبرینگ جلوگیری کند و از تحمل آلودگی و سایش محافظت کند. در شرایطی که باید پاکیزگی یا نشت روان کننده مانند تجهیزات فرآوری مواد غذایی یا تجهیزات پزشکی حفظ شود ، ممکن است لازم باشد یک روش روغن کاری بسته تر مانند روغن کاری غبار روغن یا روانکاری در گردش در نظر گرفته شود .